Imca emigreerde naar Bonaire: ’Wijn hebben ze hier natuurlijk ook, haha!’

„Mijn man en ik hebben allebei voor een bank gewerkt en voordat we elkaar ontmoetten, gingen we op reis met het hele bedrijf. Als opdrachtje moesten we onze grootste dromen opschrijven. Later legden we onze antwoorden naast elkaar en kwamen we er achter dat we allebei dezelfde dromen hadden opgeschreven; wonen en werken in het buitenland. Mijn man en ik hebben veel landen bezocht; het is echt onze gedeelde passie. Op vakantie zagen we vaak leuke hotels om te kopen. We hebben allebei de hotelschool gedaan, dus de horeca trok ons allebei. Maar echt bewust hadden we nooit gezocht.

We wilden een paar jaar geleden een grote reis maken met het gezin, maar toen kwam corona de hoek om kijken. De grote reis konden we niet meer maken, maar we konden wel drie maanden naar Bonaire toe. Tijdens deze reis werden we verliefd op Bonaire. Onze oudste zoon zei toen dat hij zichzelf er wel zag wonen. Mijn man en ik vielen van onze stoel en zagen een kans. In Nederland bleven we vragen of de jongens het nog steeds een goed idee vonden en dat was zo. Tijdens onze vakantie naar Curaçao hoorden we dat er een hotel te koop stond op Bonaire en we zijn meteen gaan kijken. Twee weken later hadden we het gekocht. Bonaire is zo rustgevend, knus en authentiek; we voelen ons er erg thuis.”

Waar houden jullie je zoal mee bezig op Bonaire?

Doordat de wegen hier slecht zijn en het gevaarlijk is voor de kinderen om te fietsen, brengen we ze overal heen met de auto. Dus daar hebben we ook nog onze handen vol aan.”

Wat vonden de kinderen van het emigratieplan?

„De kinderen vonden het hartstikke leuk om naar Bonaire te verhuizen en missen hun leven in Nederland momenteel niet. De jongste vindt het hier helemaal geweldig, hij surft bijvoorbeeld veel. De oudste heeft de brugklas in Nederland gedaan en hij heeft ook kunnen proeven van het middelbare schoolleven in Nederland. Dingen zoals tijdens school naar de McDonald’s gaan en in het tussenuur eten halen bij de Albert Heijn, dat kan hier niet. Dat mist hij soms wel. Er zit alleen een ijssalon in de buurt en het is niet gebruikelijk hier om van het schoolplein af te gaan. Ze vinden het heerlijk dat ze hier de hele dag op slippers kunnen lopen en dat het altijd lekker weer is. Ze surfen en voetballen veel. Met hun vriendjes in Nederland houden ze veel contact, door bijvoorbeeld samen online te gamen.

Hoe is het voor de kinderen om op Bonaire naar school te gaan?

„De jongste zit op de basisschool en de oudste zit op de middelbare school. Op de basisschool is ongeveer zestig procent Nederlands, dus er is geen taalbarrière. Op de middelbare school zitten er wel meer culturen door elkaar, doordat het de enige middelbare school is op het eiland. Ze spreken veel Engels met elkaar onderling. In Nederland zie je vaak dat jonge kinderen roken en drinken, maar dat gebeurt hier niet. Ook hebben mijn zoons nog nooit ruzies meegemaakt op school, dat is in Nederland wel anders. Ze groeien hier heel rustig en relaxed op, met veel extra talen en culturen. Ze kunnen hier niet studeren, dus tegen die tijd moeten we beslissen wat onze volgende stap is. De oudste zou hier ook nog vwo kunnen doen, dus we kunnen nog drie tot vijf jaar vooruit.” „Doordeweeks gaat de wekker om zes uur, omdat de kinderen om half acht op school moeten zijn. Nadat we ze naar school hebben gebracht, doen wij wat klusjes in het hotel. De grote schoonmaak besteden we uit, maar we verschonen bijvoorbeeld wel de bedden en verwisselen de handdoeken. De tuin en het zwembad hebben elke dag aandacht nodig en tussendoor proberen we een duik te nemen in de zee. Het is hier echt warm, dus dat hebben we af en toe wel nodig. Het strand is op loopafstand van ons huis, dus dat gaat perfect. Rond één uur halen we de jongens op van school en lunchen we samen. De jongste gaat na school vaak surfen en de oudste gaat bijvoorbeeld gamen met vrienden, voetballen of huiswerk maken. In de avond koken we en daarna hebben de jongens meestal voetbaltraining. We liggen vaak rond half tien al in bed, maar soms hebben we doordeweeks in de avond ook aankomst en vertrek van gasten. De KLM en Tui vliegen namelijk alleen ’s avonds. In het weekend zijn we vaak te vinden op het surfstrand en de jongens hebben ook soms meerdere weekenddagen voetbalwedstrijden. Het is wel wennen vergeleken met Nederland, omdat het hier veel warmer is. De eerste keren kwamen ze met hoofdpijn en misselijk het veld af. Nu proberen ze extra veel water van tevoren te drinken en dan gaat het beter. Naderhand kunnen ze lekker afkoelen in de zee. Verder relaxen we veel op het strand in het weekend en ontdekken we het eiland.”

Wat mis je aan Nederland?

„Buiten mijn familie en vrienden om, mis ik op dit moment eigenlijk niets. Er zijn al vrienden langs geweest en ook mijn familie en die van Jos zijn al twee keer op bezoek gekomen. Verder hebben we veel contact, we sturen bijvoorbeeld vaak spraakberichtjes naar elkaar. Dat is dan toch net wat leuker dan alleen een app’je.”

Welk onderdeel van emigreren had je graag willen weten voordat je vertrok?

„Wij hadden onszelf goed voorbereid op de emigratie en hebben ook een groot aanpassingsvermogen, dus we zijn niet echt tegen dingen aangelopen. Wel kan regelwerk lang duren, voor bijvoorbeeld bankzaken moet je veel tijd uittrekken. En wij hadden veel wijnflessen meegenomen vanuit Nederland, die door warmteverschillen kapot zijn gegaan. Het was echt niet nodig om dat allemaal mee te slepen, want ze hebben hier natuurlijk ook gewoon wijn haha!”

Bron: De Telegraaf, FABIÈNNE UBBINK, 09 jun. 2024in VROUW https://www.telegraaf.nl/vrouw/1472757017/imca-emigreerde-naar-bonaire-wijn-hebben-ze-hier-natuurlijk-ook-haha